Τελικά. Σήμερα ήταν η μέρα που επιτέλους είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε και ήταν απόλυτο…

Τελικά. Σήμερα ήταν η μέρα που επιτέλους είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε το bringmesomevegan και άξιζε απολύτως την αναμονή! Πήραμε το πικάντικο μπιφτέκι Chick-Eel O’Niel, το οποίο συνόδευε μαρούλι, ντομάτα, κρεμμύδι, τουρσί και ντρέσινγκ ράντσο. Τραγανό, ζουμερό και γευστικό, αυτό το ριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι, όπου το ψεύτικο κρέας γίνεται πολύ ενοχλητικά κρεατικό. Οι χορτοφαγικές επικαλύψεις βοήθησαν να εξισορροπηθεί, ωστόσο, και ήταν απόλυτα ευχάριστο. Ωραία ζεστασιά, αλλά όχι πολύ πικάντικη. Προσωπική προτίμηση, την επόμενη φορά θα θυμηθώ να ζητήσω κι άλλα τουρσιά και κρεμμύδια για λίγο παραπάνω ζινγκ. Δοκιμάσαμε και τις τέντες κοτόπουλου. Μισώ αυτή τη λέξη, οπότε ανακουφίστηκα που η γεύση άξιζε να παραγγείλω κάτι με αυτό το όνομα 😂 Επιλέξαμε τη σάλτσα «buffalo from other muffalo» με το ντιπ «βάλε λίγο ράντσο σε αυτό» στο πλάι και παραδώσαμε και τα δύο μεγάλα γεύση. Θα παραγγείλα ξανά, αλλά ανυπομονώ να δοκιμάσω έναν άλλο από τους πολλούς διαθέσιμους συνδυασμούς σάλτσας/ντιπ. Και τελευταίο αλλά σίγουρα όχι λιγότερο σημαντικό, οι πατάτες. Δεν ήταν ζεστοί κατά την άφιξη, αλλά πιστώνω τη διαδικασία παράδοσης και όχι το εστιατόριο γι’ αυτό. Η ευκολία έχει τα μειονεκτήματά της! Ήταν ακόμα τραγανές και νόστιμες, και μου θύμιζαν λίγο τις κλασικές πατάτες McDonald’s, αν ζούσαν την καλύτερη ζωή τους. Δεν χορηγείται με κανέναν τρόπο, αλλά αν είστε ντόπιος του Χάμιλτον, ή ακόμα και γειτονικός στο Χάμιλτον, σίγουρα προτείνω να τους δώσετε μια ευκαιρία.