Τι κάνεις με ένα ψυγείο γεμάτο υπολείμματα; Τα πετάς όλα μαζί σε ένα τρελό συνονθύλευμα και το λες πρωινό, αυτό είναι. (Συγγνώμη για το κινούμενο κουτί στο παρασκήνιο). Αυτή είναι μια περίεργη ασιατική/ινδική/νοτιοδυτική άποψη για το τηγανητό ρύζι. Νομίζω. Ήθελα πραγματικά να αδειάσω τα δοχεία που μου περίσσεψαν για να μπορέσω να τα πλύνω και να κάνω λίγο χώρο στο ψυγείο, γι’ αυτό σοτάρισα jalapenos και θρυμματισμένα μάφιν με σπανάκι και ρεβίθια kimchi σε ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά. Πρόσθεσα το τελευταίο από τα λαχανικά fajita και το ρύζι με πιπεριά λάιμ και το μαγείρεψα μέχρι λίγο από το ρύζι να γίνει λίγο τραγανό. Για να ολοκληρώσω τα πάντα, ανακάτεψα με τις υπόλοιπες λίγες κουταλιές της σούπας πικάντικη σάλσα και τυρί νάτσο. Ήταν περίεργο; Ναί. Ήταν παράξενα νόστιμο; Επίσης ναι. Το τελευταίο πιάτο είχε μια σταθερή ισορροπία πρωτεΐνης, υδατανθράκων και λιπών, έτσι ήταν χορταστικό και χορταστικό και με κράτησε όλο το πρωί. Ήταν επίσης χωρίς γλουτένη και ξηρούς καρπούς, οπότε μπορούσα να το μοιραστώ με τον φίλο. Ποιος ήξερε ότι το «τηγανητό ρύζι» που καθαρίζεται από το ψυγείο θα μπορούσε να είναι τόσο καλό;
